Friday, July 3, 2015

Speech of President Aquino during the groundbreaking ceremony of the Mactan-Cebu International Airport




From the Website of GPH - Government of the Philippines
links:  http://www.gov.ph/2015/06/29/speech-president-aquino-groundbreaking-mactan-cebu-international-airport/#

Speech of President Aquino during the groundbreaking ceremony of the Mactan-Cebu International Airport


Talumpati ng Kagalang-galang Benigno S. Aquino III Pangulo ng Pilipinas Sa seremonya ng pagtatayo ng Mactan-Cebu International Airport New Passenger Terminal Building

[Inihayag sa Mactan-Benito Ebuen Air Base, Lungsod Cebu, noong ika-29 ng Hunyo 2015]
Pinakain ho kami ng tanghalian ni Governor Davide kanina, at sabi ko, “Junjun, ‘pag panahon na nagretiro tayo, may naisip akong papasukan nating hanapbuhay.” Sabi niya, “Magtayo tayo ng restaurant. Ano’ng pangalan?” “Palagay ko, pinakamaganda diyan ‘Sogbu sa Sugbu.’” Sogbu, ‘yung mga hindi natawa, mga hindi ko kayo ka-batch. [Tawanan] Binabaliktad lang ho ‘yung busog. Sogbu sa Sugbu, sana nga puwede. ‘Yung appetizer ho, wala pa kayong order, chicharon kaagad. Galing sa Carcar. Pero healthy ho ‘yung amin. Si Luigi kasi nakita ko, kaya naisip ko po ‘yon. [Tawanan] Luigi, bagong kasal, mukhang masayang-masaya ka. Beatific smile raw, saka parang [nag-sleep] ka yata. [Tawanan]
Ngayong araw po ang eksaktong ikalimang taon ko sa puwesto bilang pangulo; isang taon na lang, eksakto rin, ang natitira sa ating termino. Sa nalalabing panahon pong ito, talagang ibinubuhos natin ang ating lakas para masagad ang hatid nating pagbabago sa bansa. Ang tanging hangad ko po: Pagkababa sa puwesto, makalingon sa ating mga nagawa, at masabing di-hamak na mas maganda na ang ating iniwan kaysa ating dinatnan.

Ngayon po, nagtitipon tayo para ipagdiwang ang isa na namang positibong pagbabago para sa Cebu, at sa kalakhang bansa—ang simula ng pagpapatayo ng New Passenger Terminal Building, kasama na ang iba pang pagpapaunlad ng Mactan-Cebu International Airport. Suma-total, tinataya po na nasa P17.5 billion po ang halaga ng proyektong ito, na inaasahan nating makumpleto sa Hunyo ng 2019. Palagay ko itse-check ko ‘yung figure na ‘yan. Parang mukhang kulang nang kaunti.

Ano po bang pagpapaunlad ang ilalatag natin sa paliparang ito? Una ho, ipapatayo dito ang dagdag na 20 aircraft parking stands na may kanya-kanyang aerobridge, 13 bus parking stands para sa mga sasakyang naghahatid-sundo sa mga pasahero, mahigit sa 550 private vehicle parking stands. Pangalawa, itatayo ang isang link-bridge na kokonekta sa domestic at international terminals. Pangatlo, dadagdagan natin ang domestic and international flight check-in counters ng 100 counter: mula sa kasalukuyang 49 counters, patungong 149 na counters. Ang resulta po nito: Lalawak ang espasyo at bibilis ang daloy ng operasyon sa airport; at maiiwasan na ang sakit ng ulong dulot ng delayed flights. Dahil sa mga ito, inaasahan nating tataas ang annual passenger capacity ng paliparan, o ang bilang ng mga naa-accommodate nitong pasahero kada taon—mula sa kasulukuyang 4.5 million, patungong 15 million. Lahat po ng ito, bahagi ng layunin nating gawing mas de-kalidad, hindi lang ang mismo ninyong pasilidad, kundi pati na rin ang inyong kalakhang serbisyo para sa mga pasahero.

Lagi po nating binabanggit: Sa tuwid na daan, ang hangad natin, inclusive growth. Ibig sabihin po nito, isinusulong natin ang pag-angat, hindi ng iilan, kundi ng lahat. Isa po ang turismo sa mga sektor na tumutulong sa ating makamit ito. At sa lalong madaling panahon, isipin po ninyo: Sa bawat isang turistang dumarating, tinatayang may pumapasok na mahigit 1,000 dolyar sa ating ekonomiya. Tinatawag nga pong low-lying fruit ang turismo, dahil hindi ka man kargado ng kaliwa’t kanang diploma, puwede ka nang makibahagi agad sa mga oportunidad na nalilikha ng sektor na ito. Kapag po may turista, siyempre may hotel silang tutuluyan, may restaurant na kakainan, may bibilhang souvenir shop; isama pa ang kakailanganin nilang serbisyo ng mga drivers at tour guides. Ang punto po: Sa turismo, nakakalikha tayo ng maraming trabaho, hindi bukas makalawa, kundi, sabi nga ng kapatid ko, now na.

Sa pagpapaunlad nga po ng inyong airport, talagang namumuhunan tayo para sa kinabukasan. Paparamihin natin ang flights at pasaherong kayang i-accommodate ng paliparan; gagawin nating mas maginhawa ang karanasan ng mga biyahero dito. Bunsod nito, mapaparami natin ang turistang bibisita sa inyo. At pag-uwi naman ng mga turista sa kani-kanilang mga lugar, ikukuwento nila—hindi ang karanasan nilang naging pahirapan—kundi ang maayos at masigla nilang biyahe sa inyong lalawigan. Resulta: Dadami ang mahihikayat na tumungo rito, na muli namang magdudulot ng mga oportunidad, at siyang magpapatuloy sa siklo ng pag-asenso.

Nais ko pong magpasalamat sa bawat indibidwal at organisasyong nagkaisa para marating natin ang araw na ito. Sa DOTC at DOT, sa pagtitimon nina Sec. Jun Abaya at Sec. Mon Jimenez; sa lokal na pamahalaan ng Cebu, sa pamumuno ni Governor Junjun Davide, na talaga namang alam nating may pinagmanahan; at siyempre po, sa bumubuo ng GMR Megawide Cebu Airport Corporation (GMCAC), sa pangunguna ni Ginoong Manuel Louie Ferrer. Nagpapasalamat din po tayo sa lahat ng nakilahok sa bidding para sa proyektong ito. Alam po nating sa bidding, siyempre, nananalo, at mayroong natatalo. Sa mga hindi po pinalad manalo, sana ho, imbes na mabawasan ang interes ninyong makilahok sa iba pa nating mga proyekto ay lalo pang lumakas ang inyong ganang sumali sa mga susunod pang mga proyekto sa  ating PPP program.

Tunay pong sagisag ang araw na ito sa tagumpay na dulot ng pagkakapit-kamay; patunay din ito sa napipitas na nating bunga sa ilalim ng ating Public-Private Partnerships. Isipin po ninyo: Sa nakaraang tatlong administrasyon, anim na solicited PPP projects lamang ang nai-award sa pribadong sektor; ngayon po, mula Disyembre ng 2011 hanggang Hunyo ng 2015, umabot na sa 10 solicited PPP projects ang nai-award na natin, na nagkakahalagang P189 bilyon. Bukod pa rito, may 12 proyekto pa tayong nasa bidding na; at 30 naman ang nakapila pa. Mahigit 50 PPP projects po ito na nagkakahalagang tinatayang P1.11 trillion, sa ilalim ng ating administrasyon.

Ipaalala ko din lang po: Noon, hindi makaakit ang Pilipinas ng mga mamumuhunan sa atin. Halimbawa po, sa kontrata para sa MRT 3, sa Luzon, para lang ganahan ang mga kompanya, gobyerno pa mismo ang nanliligaw at nag-aalok ng iba’t ibang insentibo. Nariyan po ang pagbibigay ng 15 porsiyentong fixed and guaranteed rate of return, o ang pagbibigay sa kanila ng siguradong kita—anumang kakulangan sa dapat kitain ng kompanya, kailangang sagutin ng gobyerno. Meron ding foreign exchange guarantee, kung saan protektado sila sa anumang pagtaas at pagbaba ng piso; pati kaliwa’t kanang buwis, obligado ring bayaran ng gobyerno, tulad ng corporate income tax, withholding tax, business tax, at iba pang local taxes. Sa ganitong sistema, para bang ang mga kompanyang hinihikayat noon ng pamahalaan, basta lang sumagot ng matamis na “oo” sa proyekto, tiyak na ang kanilang kita; wala nang paraan para malugi sila.

Sa atin pong administrasyon, ibang-iba na talaga ang istorya pagdating sa sektor ng PPP: Wala nang mga paluging transaksiyon; gobyerno ang nililigawan para makuha ang pribilehiyong itayo ang imprastrukturang kailangan ng Pilipino. Ang malaking pagkakaiba po: Dahil sa mas makatwiran nating pagpepresyo, katambal pa ng ating transparency initiatives, buo na ang tiwala ng mga kompanya ngayon sa gobyerno; mataas ang kumpiyansa nilang sa pakikituwang sa atin, siguradong kikita ang kanilang kompanya. Ano ho’ng epekto nito? Ngayon, naipapatayo na natin ang mga kailangang imprastruktura, nabibigyan pa tayo ng karagdagang pondo para sa iba’t ibang proyekto’t programa. Halimbawa po: Para sa Daang Hari-SLEX Link Road Project, ang unang PPP sa ating administrasyon, nakatanggap ang gobyerno ng P518.48 milyon na tinatawag na premium. Sa NAIA Expressway Project 2 naman, ang nakuha natin: P11 bilyon. Pataas po nang pataas ang mga premium na natatanggap natin. Dito po sa Mactan-Cebu International Airport New Passenger Terminal Building Project, ang premium na ibinigay sa atin: P14.4 billion. Lahat po ng pondong iyan, diretso sa kaban ng bayan, at magagamit sa iba pang proyekto para sa mamamayan. Win-win situation para sa pampubliko at pribadong sektor, di po ba?

Alam n’yo bago ako magpatuloy, nabanggit lang sa akin kanina: Meron na ho yatang nagsasabing P14 bilyong ‘yan ay gagamitin ng Liberal Party para sa eleksiyon sa susunod na taon. Alam ho n’yo, talagang nakakainsulto iyon dahil. unang-una, meron ba tayong kilalang magnanakaw na sasabihin niya kung ano ang nanakawin niya bago niya nakawin? At pagkatapos noon, tukuyin po n’yo, aamin na nakawin at sana magtatagumpay pa rin kami. Magnanakaw na raw ho ‘yung partido namin, tanga pa. Sobra namang insulto ho yata talaga ‘yun. Pero ganoon talaga ang buhay, lulunukin ko na lang ho. At sana basahin mo kung paano ang proseso para makita mong ito po ay didiretso sa National Treasury kung saan ang kongreso lang ang may karapatang magsabi [kung] saan puwedeng dalhin ‘yung pondo. By that time ho, na nagdesisyon na ang kongreso siguro doon, matagal nang tapos ang halalan. O itong nagsalitang ito na binalita sa akin, wala kang kausap, kakausapin ko po si Secretary Dinky Soliman na tulungan ka ng Social Welfare, at ihanap ka ng kausap.

Isang taon na lang po ang natitira sa mandatong ipinagkaloob ninyo sa aking manungkulan bilang Pangulo. Taos-puso po akong nagpapasalamat sa minamahal nating mga Cebuano; sa inyo pong pag-aaruga sa aming pamilya—mula sa aking ama, sa aking ina, hanggang sa akin po. Ako po’y dalawang beses pong lumapit sa inyo—nang tumakbo akong Pangulo noong 2010, nitong 2013 para sa ating mga kasamahan sa Team PNoy, at ako rin ho noong 2007, noong ako po’y tumakbo bilang senador—at talaga naman pong ipinadama ninyo ang inyong mainit na suporta. Muli, maraming salamat po sa patuloy ninyong pagtitiwala.

Alam naman po ninyo kung gaano kahirap ang trabaho kong ito. Saksi kayo sa lahat ng panlalait at pang-aalipusta sa akin. Bawat galaw ko, pinupuna; gaano man kalaki ang magawang tama, hahanapin pa rin nila ang pinakamaliit na mali, kadalasan, para lang magpapogi at mamulitika. Pero ‘pag nakikita kong naisasakongkreto na ang mga inaasam-asam natin; kapag nakikita ko ang mga positibong bunga ng inilalatag nating pagbabago; kapag nakikita ko ang sigla sa mukha ng ating mga kababayan dulot ng naihatid nating benepisyo—talagang masasabi ko po: Sulit ang bawat pagod at hirap, sulit kahit ang panlalait at paninira, sulit ang paglilingkod na ito sa sambayanang Pilipino. Oras nga pong tawagin na tayo ng Panginoon, taas-noo ko pong masasabi: Talagang malayong-malayo na rin ang ating narating.

Ididiin ko po: Simula pa lang ito ng pagpapakitang-gilas ng Pilipinas at ng sambayanang Pilipino. Hindi sa akin nagtatapos ang tuwid na daan. Naglalatag tayo ng reporma ngayon, at tiwala akong kayo, ang ating mga Boss, ang patuloy na magkukumpas sa Daang Matuwid; kayo ang magtitimon nito sa tamang direksiyon; kayo ang magpapaarangkada nito tungo sa katuparan ng pinakamatatayog nating mithiin.

Hindi po ako magsasawang sabihin: Talagang isang pribilehiyo ang maglingkod sa lahing tumatayo sa bawat pagkadapa at talaga namang hindi nagpapadaig sa anumang pagsubok. Isang karangalan ang maging pinuno ng sambayanang Pilipino.
Magandang hapon po. Maraming salamat sa inyong lahat.



GPH Website

http://www.gov.ph/




Article links:

http://www.gov.ph/2015/06/29/speech-president-aquino-groundbreaking-mactan-cebu-international-airport/#





OTHER HUMAN RIGHTS PROMOTIONS WEBSITES



Human Rights Advocacy Promotions | Human Rights

Home - Human rights Promotions Website

HUMAN RIGHTS PROMOTIONS

PROTECTION AND PROMOTION OF HUMAN RIGHTS

-----------------------------------------------------------------------------------------------
------------------------------------------------------------
-----------------------------------

0 comments:

Post a Comment